ÇEŞME - DALYANKÖY
Çocukluğum hep buralarda geçmişti.Sisli bir perde vardı bu seyahatimde eskiler ve yeniler.Karmaşık duygular.Bu sefer yanımda oğlum ve hayallerim bu hatıralarımın olduğu yerde.
Ah şu tekneler yok mu ?
İnsana derin bir nefes aldırıyor.
Balık restaurantlarının önünde sizi ufacık bir liman karşılıyor kollarını açmış.Çeşit çeşit tekneler sıralanmış.
Dili olsa da anlatsa size orada yaşananları.
İşte dilsiz bir ev.Tüm güzelliği,asaleti ile.İçinde tüm güzellikleri barındıran şimdi ise zamana yenik düşmüş.Ama yine de insanı gülümsetiyor.
Bu mavi karemi ne ? Duru gökyüzü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder